Bugün sokağa çıkıp “kadere inanır mısın” diye sorsam biliyorum ki birçok kişi “evet” diyecek. Bizler bazı şeylerin bizim elimizde olmama duygusunu gizliden gizliye seviyoruz aslında. Bahanelere açılan en güzel kapı kader işte. Anne karnından çıktığın an çizildiğini düşündüğün hayatının üstünde hiçbir söz hakkın yokmuş gibi davranmak aslında aldığın her nefese ihanet gidi değil mi? İnsanın ne yapsa da kaçamadığı bir kadere inanmıyorum. Ancak hiçbir şey yapmazsa kaçamayacağı bir kadere inanıyorum. Kaderi fallara eğlence yapalım ama asıl hayatın kendisi ile oynamaktan geçen büyük eğlenceyi kaçırmayalım.
