Kitabın adını ilk okuduğumda yıllardır birçok kitapta karşımıza çıkan ‘bir döneme mercek tutan’ hikâyelerden biri ile karşılaşacağımı düşündüm. Oysa ilk bölümden itibaren kitabın en önemli karakteri ile yüksek bir empati duygusu yakaladım. Ve son sayfaya kadar onun gözlerinden bir hayat yaşadım. Karakteri bu kadar içselleştirebilmek elbette ki Ece Temelkuran’ın başarısı.

Ülkenin tarihine dair şaşırtıcı birçok bilginin yanında bu roman Bu roman sadece geçmişte kalmış bir dönemi değil, bir dönemin bugüne dek uzayarak nasıl evrildiğini anlatıyor. Geçmişten çok bugün ile yüzleşiyorsunuz. Kitapların vazgeçilmez şehri İstanbul’dan yüzümüzü Ankara’ya dönüyoruz. Türkiye’nin toplumsal ve sosyolojik yapısını Ankara insanları ve Kuğulu Park çerçevesinden okuyoruz. Ülkenin tarihi ile yüzleşmesinde herkesin bildiği, konuşuldukça sıradanlaşan konulardan çok unutulan ya da göz ardı edilen birçok olayın bugünü nasıl etkilediğini hayranlıkla okudum. ‘Unutmamak ile hatırlamak aynı şey midir? Yaşananlar, yani “hayat” yeni devirlere, kuşaklara nasıl geçer? Hangi izleri bırakır’ sorularına her sayfada yanıtlar bulduğunuz ve bu yüzden elinizden bırakamadığınız bir roman olmuş.

Bir çocuğun gözünden ve çocukluğun verdiği saf, yalın akıldan bir darbenin nasıl görüleceğini, yaşanacağını okumak isterseniz Devir sizin için doğru kitaptır. Bugünün yetişkinlerinin çocukluklarına denk gelen yılların bu kitapta tavan arasında unutulmuş günlük etkisi bırakacağından eminim. Tüm zamanlara devredilmiş baskıdan, acıdan, değişim ve devrim umudundan, çocukluk kaygılarından ve memleket halinden söz eden Devir sizi dünde kalmış gibi gözüken hikayesi ile bugünü sorgulamaya zorluyor.

Keyifli okumalar…